Z.H. Rajah Sir Charles Vyner de Windt Brooke (1874-1963), Rajah of Sarawak, Knight Grand Cross Most Distinguished Order of Saint Michael and Saint George
Z.H. Rajah Sir Charles Vyner de Windt Brooke (1874-1963), Rajah of Sarawak, Knight Grand Cross Most Distinguished Order of Saint Michael and Saint George, zn. van Sir Charles Johnson-Brooke, Rajah of Sarawak, en van Margaret Alice Lili de Windt.

De relatie tussen de familie Quast en de blanke radjas van Sarawak loopt via de familie De Windt. Jan Frederik Quast, geb. Curaçao 2 mei 1778, overl. ald.12 aug. 1811, tr. Johanna Elisabeth Semerel, ged. Curaçao 21 jan. 1780, begr. ald. 20 dec. 1814, dr. van
Pieter Mooy en Anna Cornelia de Windt. Pieter Frederik Quast, geb. Curaçao 24 sept 1828, griffier Hof van Justitie te Willemstad, overl. ald. 29 okt. 1890, tr. Curaçao 14 maart 1849 Johanna Catharina Neuman, geb. Curaçao 10 mei 1828, overl. ald. 6 nov 1889, dr. van Johan Frederik en Jannetje Magdalena de Windt. In het uitgebreide werk van voormalig staatssecretaris, M.R.H. Calmeyer, en voormalig secretaris van de Hoge Raad van Adel, O. Schutte, is de genealogie De Windt gedetailleerd opgetekend.

James Brooke (Benares, India, 29 april 1803-11 juni 1868), Knight Commander of the Order of the Bath (1848), werd bekend als de eerste blanke radja van Sarawak. Brook werd geboren uit een familie van Britse koloniale ambtenaren en volgde een militaire opleiding. Na de dood van zijn vader in 1835 benutte hij zijn erfenis om een schip uit te rusten en op avontuur te gaan. Hij belandde in Nederlands-Indië, waar hij van gouverneur-generaal Eerens een vrijpas kreeg voor Borneo. Nederlandse bestuursambtenaren gaven hem aanbevelingsbrieven mee. In 1838 kreeg hij vaste voet op Noord-Borneo door zijn hulp tijdens de strijd van de Sultan van Brunei met de Iban stammen (koppensnellers). In 1841 kreeg hij daarvoor een benoeming tot radja.

Charles Brooke (3 juni 1829-17 mei 1917) was radja van Sarawak van 3 augustus 1868 tot aan zijn dood in 1917. Hij volgde zijn oom James Brooke op als tweede blanke radja van Sarawak. Charles werd geboren als Charles Anthoni Johnson in Burnham-on-Sea, Somerset in Engeland als de zoon van Francis Johnson en zijn vrouw Emma Brooke, de jongere zus van James Brooke. Francis en Emma hadden elf kinderen en Charles was nummer vijf. Charles verhuisde naar Sarawak en in 1865 benoemde radja James Brooke hem tot zijn opvolger. In 1869 trouwde hij met Margaret Alice Lili de Windt, ze kregen zes kinderen, van wie er drie de kindertijd overleefden.

  • Dayang Ghita Brooke (1870-1873)
  • James Harry Brooke (1872-1873)
  • Charles Clayton Brooke (1872-1873)
  • Charles Vyner Brooke (1874-1963)
  • Bertram, Tuan Muda (1876-1965)
  • Harry Keppel Brooke, “Tuan Bongsu”, youngest lord (1879-1926)

Charles zette het werk van zijn oom verder en vocht tegen piraterij, slavernij en koppensnellers. In 1891 opende hij het Sarawak Museum, het allereerste museum op het eiland Borneo. Toen Charles in 1888 stierf was Sarawak een protectoraat geworden van het Verenigd Koninkrijk. Dit bleef het tot net na de Tweede Wereldoorlog en het werd opgenomen in de Federatie van Maleisië. Sarawak is meer dan veertig jaar een koninkrijk geweest en in totaal heeft hier meer dan honderd jaar een blanke radja aan het hoofd gestaan.

Bronnen:

  • S. Baring-Gould & C.A. Bampfylde. A History of Sarawak Under its Two White Rajahs, 1839-1908. London. Henry Sotheran. 1909.
  • Nigel Barley. White Rajah: a biography of Sir James Brooke. Little, Brown & Co., London, 2002.
  • W. Batty-Smith, MBE, FRPSL. Sarawak: The Rajah’s Officers 1841-1946. Nigel Batty-Smith, Charnage, Wilts., 1999.
  • G.E. Brooke. Brooke of Horton in the Cotswolds, with notes on some other Brooke families. Methodist Publishing House, Singapore, 1918.
  • Margaret Brooke. Good Morning and Good Night. Constable and Co., London, 1934.
  • Margaret Brooke. My life in Sarawak by the Ranee of Sarawak. Oxford University Press, Singapore, 1986.
  • Sylvia Leonora (Brett), Lady Brooke. Queen of the Head-Hunters: the autobiography of H.H. The Hon. Sylvia, Lady Brooke, Ranee of Sarawak. Sidgwick & Jackson, London, 1970.
  • Burke’s Landed Gentry, Burke’s Peerage Ltd., London. 1937, 1969.
  • Burke’s Peerage, Baronetage and Knightage, Burke’s Peerage Ltd., London, 1959.
  • Colin N. Crisswell. The End of the Brooke Raj in Sarawak. Kiscadale, Gartmore, Stirlingshire, 1994.
  • Colin N. Crisswell. Rajah Charles Brooke: Monarch of all he Surveyed. Oxford University Press, Kuala Lumpur, 1978.
  • Emily Hahn. James Brooke of Sarawak: a biography of Sir James Brooke. Arthur Barker, London, 1953.
  • Index to Titles (1798-1835), As Recorded in the Alqabnamas or Books of Titles and Forms of Address. National Archives of India, New Delhi, 1980.
  • Gertrude Le Grand Jacob. The Raja of Sarawak: an account of Sir James Brooke given chiefly through letters and journals. London, 1876.
  • Robert Payne. The White Rajahs of Sarawak. Oxford University Press, Singapore, 1986.
  • Cassandra Pybus, The White Rajahs of Sarawak, Dynastic Intrigue and the Forgotten Canadian Heir. Douglas & McIntyre, Vancouver, 1997.
  • R.H.W. Reece. The Name of Brooke, the End of White Rajah Rule in Sarawak. Oxford University Press, Kuala Lumpur, 1982.
  • Sir Steven Runciman, The White Rajahs: a history of Sarawak from 1841 to 1946. Cambridge University Press, London, 1960.
  • Nicholas Tarling. Britain, the Brookes and Brunei. Kuala Lumpur ; London : Oxford University Press, 1971.
  • Nicholas Tarling. The Burthen, the Risk, and the Glory: a biography of Sir James Brooke. Oxford University Press, Kuala Lumpur, 1982
  • J.H. Walker. Power and Prowess: the origins of Brooke kingship in Sarawak. Allen & Unwin, Crows Nest, NSW, Australia, 2002.
  • M.R.H.Calmeyer en O.Schutte, De Wind, De Windt, De Wint, in De Nederlandsche Leeuw 98 (Is-Gravenhage, 1981).
  • B.Hoff en F.Kenneth Barta, De Windt Families of the West Indies, in The Genealogist 3 ([s.l.], 1982).
  • R.A.U. Quast, genealogie Quast in: De Indische Navorscher jg. 3 (1990), nr. 3.